صندوق قابل معامله در بورس یا Exchange-Traded Fund (ETF) نوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری تلفیقی است که بسیار شبیه به یک صندوق سرمایه گذاری مشترک عمل می کند.

به طور معمول، ETF ها یک شاخص، بخش، کالا یا سایر دارایی های خاص را ردیابی می کنند، اما بر خلاف صندوق های سرمایه گذاری مشترک، ETF ها را می توان به همان روشی که یک سهام معمولی می تواند در بورس خرید یا فروخت. یک ETF را می توان برای ردیابی هر چیزی از قیمت یک کالای خاص گرفته تا مجموعه بزرگ و متنوعی از اوراق بهادار ساختار داد. ETF ها حتی می توانند برای ردیابی استراتژی های سرمایه گذاری خاص ساختار بندی شوند.

اولین صندوق قابل معامله در بورس، SPDR S&P 500 ETF (SPY) بود که شاخص S&P 500 را ردیابی می‌کرد و امروز به عنوان یک ETF فعال معامله می‌شود.

نکات کلیدی:

• صندوق قابل معامله در بورس (ETF) سبدی از اوراق بهادار است که درست مانند سهام در بورس معامله می شود.
• قیمت سهام ETF در تمام روز با خرید و فروش ETF در نوسان است. این با صندوق های سرمایه گذاری متفاوت است که فقط یک بار در روز پس از بسته شدن بازار معامله می کنند.
• ETF ها می توانند شامل انواع سرمایه گذاری ها، از جمله سهام، کالاها یا اوراق قرضه باشند. برخی از آنها فقط دارایی های ایالات متحده هستند، در حالی که برخی دیگر بین المللی هستند.
• ETF نسبت به خرید سهام به صورت انفرادی نسبت هزینه پایین و کمیسیون کارگزاری کمتری را ارائه می دهد.

آشنایی با صندوق های قابل معامله در بورس (ETF)

یک ETF صندوق قابل معامله در بورس نامیده می شود، زیرا درست مانند سهام در بورس معامله می شود. قیمت سهام یک ETF در طول روز معاملاتی با خرید و فروش سهام در بازار تغییر خواهد کرد. این برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک است که در بورس معامله نمی‌شوند و تنها یک بار در روز پس از بسته شدن بازارها معامله می‌کنند. علاوه بر این، ETF ها در مقایسه با صندوق های سرمایه گذاری مشترک مقرون به صرفه تر و نقدشونده تر هستند.

ETF نوعی صندوق است که دارایی‌های متعدد زیربنایی را نگه می‌دارد، نه سهام. از آنجایی که دارایی های متعددی در یک ETF وجود دارد، می توانند انتخاب محبوبی برای تنوع باشند. بنابراین ETF ها می توانند شامل انواع مختلفی از سرمایه گذاری ها از جمله سهام، کالاها، اوراق قرضه یا ترکیبی از انواع سرمایه گذاری باشند.

یک ETF می تواند صدها یا هزاران سهام در صنایع مختلف داشته باشد، یا می تواند در یک صنعت یا بخش خاص باشد. برخی از صندوق‌ها فقط بر پیشنهادات ایالات متحده متمرکز هستند، در حالی که برخی دیگر چشم‌انداز جهانی دارند. به عنوان مثال، ETF های متمرکز بر بانکداری شامل سهام بانک های مختلف در سراسر صنعت است.

ETF یک اوراق بهادار قابل بازار است، به این معنی که دارای قیمت سهم است که امکان خرید و فروش آسان آن را در صرافی‌ها در طول روز فراهم می‌کند و می‌توان آن را به صورت کوتاه فروخت. در ایالات متحده، بیشتر ETF ها به عنوان صندوق های سرمایه گذاری باز راه اندازی می شوند و مشمول قانون شرکت سرمایه گذاری سال 1940 می شوند، مگر اینکه قوانین بعدی الزامات نظارتی آنها را اصلاح کرده باشد. صندوق های سرمایه گذاری باز تعداد سرمایه گذاران درگیر در محصول را محدود نمی کنند.

انواع ETF ها

انواع مختلفی از ETF ها در دسترس سرمایه گذاران هستند که می توانند برای تولید درآمد، سفته بازی و افزایش قیمت و پوشش ریسک در سبد سرمایه گذاران استفاده شوند. در اینجا به توضیح مختصری از برخی از ETF های موجود در بازار امروز می پردازیم.

ETF های غیرفعال و فعال

ETF ها معمولاً به عنوان منفعل یا مدیریت فعال شناخته می شوند. هدف ETF های غیرفعال تکرار عملکرد یک شاخص گسترده تر است – خواه یک شاخص متنوع مانند S&P 500 یا یک بخش یا روند هدفمند خاص تر. نمونه ای از دسته دوم، سهام استخراج طلا است: از 13 اکتبر 2023، تقریباً 9 ETF وجود دارد که بر شرکت های فعال در استخراج طلا تمرکز می کنند، به استثنای سرمایه های معکوس، اهرمی و دارایی های تحت مدیریت پایین (AUM).

ETFهای مدیریت شده فعال معمولاً شاخصی از اوراق بهادار را هدف قرار نمی دهند، بلکه مدیران سبد را مجبور می کنند در مورد اوراق بهادار در پرتفوی تصمیم بگیرند. این صندوق ها نسبت به ETF های غیرفعال مزایایی دارند اما برای سرمایه گذاران گران تر هستند. در زیر ETFهای مدیریت شده فعال را بررسی می کنیم.

ETFهای اوراق قرضه

ETF اوراق قرضه برای تامین درآمد منظم به سرمایه گذاران استفاده می شود. توزیع درآمد آنها به عملکرد اوراق قرضه اساسی بستگی دارد. آنها ممکن است شامل اوراق قرضه دولتی، اوراق قرضه شرکتی و اوراق قرضه دولتی و محلی باشند که به آنها اوراق قرضه شهرداری می گویند. برخلاف ابزارهای اساسی خود، ETF اوراق قرضه تاریخ سررسید ندارند. آنها معمولاً با حق بیمه یا تخفیف از قیمت واقعی اوراق معامله می کنند.

ETF سهام

ETFهای سهام (صاحب سهام) شامل سبدی از سهام برای ردیابی یک صنعت یا بخش است. به عنوان مثال، یک ETF سهام ممکن است سهام خودرو یا سهام خارجی را ردیابی کند. هدف این است که در معرض دید متنوعی از یک صنعت واحد قرار گیرد، صنعتی که دارای عملکرد بالا و تازه واردان با پتانسیل رشد باشد. برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهام، ETFهای سهام کارمزد کمتری دارند و شامل مالکیت واقعی اوراق بهادار نمی‌شوند.

ETF های صنعت/بخش

ETF های صنعت یا بخش، وجوهی هستند که بر یک بخش یا صنعت خاص تمرکز دارند. به عنوان مثال، یک ETF بخش انرژی شامل شرکت هایی می شود که در آن بخش فعالیت می کنند. ایده پشت ETF های صنعت این است که با ردیابی عملکرد شرکت هایی که در آن بخش فعالیت می کنند، در معرض جنبه های مثبت آن صنعت قرار گیرند.

یکی از نمونه ها بخش، فناوری است که در سال های اخیر شاهد هجوم سرمایه ها بوده است. در عین حال، عملکرد ناپایدار سهام نیز در ETF کاهش می یابد، زیرا آنها مالکیت مستقیم اوراق بهادار را شامل نمی شوند. ETF های صنعت نیز برای چرخش در داخل و خارج از بخش ها در طول چرخه های اقتصادی استفاده می شود.

ETF های کالا

همانطور که از نام آنها مشخص است، ETFهای کالا در کالاهایی از جمله نفت خام یا طلا سرمایه گذاری می کنند. ETF های کالا مزایای متعددی را ارائه می دهند. اول، آنها یک سبد سهام را متنوع می کنند و پوشش ریسک را آسان تر می کنند.

به عنوان مثال، ETFهای کالا می توانند در هنگام رکود در بازار سهام، بالشتکی ایجاد کنند. دوم، نگهداری سهام در یک ETF کالا ارزان‌تر از تملک فیزیکی آن کالا است. این به این دلیل است که اولی شامل هزینه های بیمه و ذخیره سازی نمی شود.

ETF ارز

ETF های ارزی ابزارهای سرمایه گذاری تلفیقی هستند که عملکرد جفت ارزها را که متشکل از ارزهای داخلی و خارجی هستند دنبال می کنند. این ETF ها اهداف مختلفی را دنبال می کنند. می توان از آنها برای حدس و گمان قیمت ارزها بر اساس تحولات سیاسی و اقتصادی یک کشور استفاده کرد. آنها همچنین برای تنوع بخشیدن به یک سبد یا به عنوان پوششی در برابر نوسانات در بازارهای فارکس توسط واردکنندگان و صادرکنندگان استفاده می شوند. برخی از آنها نیز برای محافظت در برابر تهدید تورم استفاده می شوند. حتی یک گزینه ETF برای بیت کوین نیز وجود دارد.

ETF معکوس

ETF های معکوس تلاش می کنند با کوتاه کردن سهام، سود ناشی از کاهش سهام را به دست آورند. شورتینگ فروش سهام، انتظار کاهش ارزش و خرید مجدد آن با قیمت کمتر است. یک ETF معکوس از مشتقات برای کوتاه کردن سهام استفاده می کند. اساساً، آنها شرط هایی هستند که بازار کاهش خواهد یافت.

هنگامی که بازار کاهش می یابد، یک ETF معکوس به میزان متناسبی افزایش می یابد. سرمایه گذاران باید بدانند که بسیاری از ETF های معکوس، اسکناس های مبادله ای (ETN) هستند و ETF های واقعی نیستند. ETN یک اوراق قرضه است اما مانند یک سهام معامله می شود و توسط ناشری مانند بانک حمایت می شود. حتماً با کارگزار خود مشورت کنید تا تعیین کنید آیا ETN مناسب برای سبد سهام شما است یا خیر.

ETF های اهرمی

یک ETF اهرمی به دنبال بازگشت چند برابری (مثلاً 2× یا 3×) در بازده سرمایه‌گذاری‌های اساسی است. به عنوان مثال، اگر S&P 500 یک درصد افزایش یابد، یک ETF 2× S&P 500 بازدهی 2٪ خواهد داشت (و اگر شاخص 1٪ کاهش یابد، ETF 2٪ ضرر خواهد کرد). این محصولات از مشتقه هایی مانند اختیار معامله یا قراردادهای آتی برای افزایش بازده خود استفاده می کنند. همچنین ETF های معکوس اهرمی وجود دارد که به دنبال بازده چند برابر معکوس هستند.

نحوه خرید ETF

با وجود پلتفرم های متعدد در دسترس معامله گران، سرمایه گذاری در ETF ها نسبتاً آسان شده است. برای شروع سرمایه گذاری در ETF مراحل ذکر شده در زیر را دنبال کنید.

یک پلتفرم سرمایه گذاری پیدا کنید

ETF ها در اکثر پلتفرم های سرمایه گذاری آنلاین، سایت های ارائه دهنده حساب بازنشستگی و برنامه های سرمایه گذاری مانند Robinhood در دسترس هستند. بیشتر این پلتفرم‌ها معاملات بدون کمیسیون را ارائه می‌دهند، به این معنی که برای خرید یا فروش ETF نیازی به پرداخت هزینه به ارائه‌دهندگان پلتفرم ندارید.

با این حال، خرید یا فروش بدون کمیسیون به این معنی نیست که ارائه‌دهنده ETF نیز دسترسی به محصول خود را بدون هزینه‌های مرتبط فراهم می‌کند. برخی از زمینه هایی که در آن سرویس های پلت فرم می توانند خدمات خود را از سایرین متمایز کنند عبارتند از راحتی، خدمات و تنوع محصول.

به عنوان مثال، برنامه‌های سرمایه‌گذاری گوشی‌های هوشمند، خرید سهام ETF را با ضربه زدن یک دکمه فعال می‌کنند. این ممکن است در مورد همه کارگزاری ها صدق نکند، زیرا ممکن است از سرمایه گذاران درخواست کاغذبازی یا وضعیت پیچیده تری کنند. با این حال، برخی از کارگزاری‌های معروف، محتوای آموزشی گسترده‌ای را ارائه می‌کنند که به سرمایه‌گذاران جدید کمک می‌کند تا با ETF‌ها آشنا شوند و درباره آن تحقیق کنند.

در مورد ETF تحقیق کنید

دومین و مهمترین مرحله در سرمایه گذاری ETF شامل تحقیق در مورد آنها است. امروزه طیف گسترده ای از ETF ها در بازار موجود است. نکته ای که باید در طول فرآیند تحقیق به خاطر بسپارید این است که ETF ها بر خلاف اوراق بهادار فردی مانند سهام یا اوراق قرضه هستند.

هنگامی که به یک ETF متعهد می شوید، باید کل تصویر را در نظر بگیرید – از نظر بخش یا صنعت. در اینجا چند سؤال وجود دارد که ممکن است بخواهید در طول فرآیند تحقیق در نظر بگیرید:

• چارچوب زمانی شما برای سرمایه گذاری چیست؟
• آیا برای درآمد سرمایه گذاری می کنید یا رشد؟
• آیا بخش یا ابزار مالی خاصی وجود دارد که شما را هیجان زده کند؟

یک استراتژی معاملاتی را در نظر بگیرید

اگر شما یک سرمایه‌گذار مبتدی در ETF هستید، میانگین‌گیری هزینه‌های دلاری یا توزیع هزینه‌های سرمایه‌گذاری خود در یک دوره زمانی یک استراتژی تجاری خوب است. این به این دلیل است که بازده را در یک دوره زمانی هموار می کند و یک رویکرد منظم (برخلاف یک روش تصادفی یا بی ثبات) را برای سرمایه گذاری تضمین می کند.

همچنین به سرمایه گذاران تازه کار کمک می کند تا در مورد تفاوت های ظریف سرمایه گذاری ETF اطلاعات بیشتری کسب کنند. وقتی سرمایه‌گذاران با معامله راحت‌تر شوند، می‌توانند به سمت استراتژی‌های پیچیده‌تر مانند معاملات نوسانی و چرخش بخش حرکت کنند.

تفاوت کارگزاران آنلاین و کارگزاران سنتی

ETF ها هم از طریق کارگزاران آنلاین و هم از طریق دلالان سنتی معامله می کنند. با فهرست بهترین کارگزاران ETF در Investopedia می توانید برخی از برترین کارگزاران صنعت برای ETF ها را مشاهده کنید. همچنین معمولاً می توانید ETF را در حساب بازنشستگی خود خریداری کنید. یکی از جایگزین‌های کارگزاران استاندارد، یک مشاور روبو مانند Betterment و Wealthfront است که از ETF در محصولات سرمایه‌گذاری خود استفاده گسترده می‌کنند.

یک حساب کارگزاری به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا سهام ETF ها را همانطور که با سهام سهام معامله می کنند معامله کنند. سرمایه گذاران عملی ممکن است یک حساب کارگزاری سنتی را انتخاب کنند، در حالی که سرمایه گذارانی که به دنبال رویکرد منفعلانه تر هستند ممکن است یک مشاور روبو را انتخاب کنند. مشاوران روبو اغلب ETF ها را در پرتفوی خود قرار می دهند، اگرچه انتخاب تمرکز بر ETF یا سهام فردی ممکن است به عهده سرمایه گذار نباشد.

در ETF به دنبال چه چیزی باشید

پس از ایجاد یک حساب کارگزاری، سرمایه گذاران باید قبل از سرمایه گذاری در ETF، آن حساب را تامین کنند. روش های دقیق تامین مالی حساب کارگزاری شما به کارگزار بستگی دارد. پس از تامین مالی حساب خود، می توانید ETF ها را جستجو کنید و به همان روشی که سهام سهام را انجام می دهید، خرید و فروش کنید. یکی از بهترین راه‌ها برای محدود کردن گزینه‌های ETF، استفاده از ابزار غربالگری ETF است. بسیاری از کارگزاران این ابزارها را به عنوان راهی برای مرتب کردن هزاران پیشنهاد ETF ارائه می کنند. شما معمولاً می توانید ETF ها را با توجه به برخی از معیارهای زیر جستجو کنید:

حجم: حجم معاملات در یک دوره زمانی خاص به شما امکان می دهد محبوبیت صندوق های مختلف را مقایسه کنید. هر چه حجم معاملات بیشتر باشد، ممکن است معامله آن صندوق آسان تر باشد.

هزینه ها: هرچه نسبت هزینه کمتر باشد، سرمایه شما کمتر به هزینه های اداری اختصاص می یابد. اگرچه ممکن است وسوسه انگیز باشد که همیشه به دنبال وجوهی با کمترین نسبت هزینه بگردید، گاهی اوقات وجوه پرهزینه (مانند ETFهای مدیریت شده فعال) به اندازه کافی عملکرد قوی دارند که بیشتر از آن کارمزدهای بالاتر را جبران کند.

عملکرد: در حالی که عملکرد گذشته نشانه ای از بازده آتی نیست، با این وجود این یک معیار رایج برای مقایسه ETFها است.

دارایی ها: پرتفوی صندوق های مختلف اغلب در ابزارهای غربالگر نیز نقش دارند و به مشتریان اجازه می دهند دارایی های مختلف هر سرمایه گذاری ممکن ETF را با هم مقایسه کنند.

کمیسیون: بسیاری از ETF ها بدون کمیسیون هستند، به این معنی که می توان آنها را بدون هیچ کارمزدی برای تکمیل معامله معامله کرد. با این حال، ارزش بررسی این را دارد که آیا این یک معامله شکن بالقوه است یا خیر.

نمونه هایی از ETF های محبوب

در زیر نمونه هایی از ETF های محبوب موجود در بازار را مشاهده می کنید. برخی از ETF ها شاخصی از سهام را ردیابی می کنند، بنابراین یک سبد گسترده ایجاد می کنند، در حالی که برخی دیگر صنایع خاصی را هدف قرار می دهند.

• SPDR S&P 500 (SPY): صندوق “Spider” قدیمی‌ترین و شناخته شده‌ترین ETF است که شاخص S&P 500 را دنبال می‌کند.
• iShares Russell 2000 (IWM) شاخص راسل 2000 را ردیابی می کند.
• Invesco QQQ (QQQ) (“مکعب”) شاخص Nasdaq 100 را ردیابی می کند که معمولاً شامل سهام فناوری است.
• میانگین صنعتی SPDR داوجونز (DIA) (“الماس”) نشان دهنده 30 سهام میانگین صنعتی داوجونز است.
• ETF های بخش، صنایع و بخش هایی مانند نفت (OIH)، انرژی (XLE)، خدمات مالی (XLF)، تراست های سرمایه گذاری املاک و مستغلات (IYR) و بیوتکنولوژی (BBH) را دنبال می کنند.
• ETFهای کالا نشان دهنده بازارهای کالایی از جمله طلا (GLD)، نقره (SLV)، نفت خام (USO) و گاز طبیعی (UNG) هستند.
• ETF های کشوری شاخص های سهام اولیه را در کشورهای خارجی دنبال می کنند، اما آنها در ایالات متحده معامله می شوند و بر اساس دلار آمریکا تعیین می شوند. به عنوان مثال می توان به چین (MCHI)، برزیل (EWZ)، ژاپن (EWJ) و اسرائیل (EIS) اشاره کرد. برخی دیگر وسعت گسترده ای از بازارهای خارجی را دنبال می کنند، مانند بازارهایی که اقتصادهای بازار در حال ظهور (EEM) و اقتصادهای بازار توسعه یافته (EFA) را دنبال می کنند.

مزایا و معایب ETF

ETF هزینه‌های متوسط کمتری را ارائه می‌کند، زیرا برای سرمایه‌گذار گران است که تمام سهام موجود در یک سبد ETF را به صورت جداگانه خریداری کند. سرمایه گذاران فقط باید یک تراکنش را برای خرید و یک تراکنش برای فروش انجام دهند، که منجر به کمیسیون کمتر کارگزاری می شود، زیرا تنها چند معامله توسط سرمایه گذاران انجام می شود.

کارگزاران معمولاً برای هر معامله پورسانت دریافت می کنند. برخی از کارگزاران حتی معاملات بدون کمیسیون را در برخی از ETF های کم هزینه ارائه می دهند که هزینه های سرمایه گذاران را حتی بیشتر کاهش می دهد.

نسبت هزینه ETF هزینه عملیات و مدیریت صندوق است. ETF ها معمولاً هزینه های کمی دارند زیرا یک شاخص را دنبال می کنند. به عنوان مثال، اگر یک ETF شاخص S&P 500 را دنبال کند، ممکن است شامل تمام 500 سهام S&P باشد، و آن را تبدیل به صندوقی با مدیریت منفعلانه کند که زمان کمتری دارد. با این حال، همه ETF ها یک شاخص را به صورت غیرفعال دنبال نمی کنند و بنابراین ممکن است نسبت هزینه بالاتری داشته باشند.

مدیریت فعال ETF

همچنین ETFهایی با مدیریت فعال وجود دارند که در آن مدیران سبد سهام بیشتر درگیر خرید و فروش سهام شرکت ها و تغییر دارایی های صندوق هستند. به طور معمول، یک صندوق با مدیریت فعال تر نسبت هزینه بالاتری نسبت به صندوق های ETF با مدیریت منفعلانه دارد.

برای اطمینان از ارزش نگهداری یک ETF، مهم است که سرمایه‌گذاران نحوه مدیریت صندوق، مدیریت فعال یا غیرفعال، نسبت هزینه‌های حاصله و هزینه‌ها در مقابل نرخ بازده را تعیین کنند.

ملاحظات خاص

ETFهای شاخص سهام

یک ETF سهام شاخص شده، تنوع بخشیدن به صندوق شاخص و همچنین توانایی فروش کوتاه، خرید با حاشیه و خرید کمتر از یک سهم را به سرمایه‌گذاران می‌دهد زیرا حداقل الزامات سپرده وجود ندارد. با این حال، همه ETF ها به یک اندازه متنوع نیستند. برخی ممکن است در یک صنعت، یا گروه کوچکی از سهام، یا دارایی هایی که همبستگی زیادی با یکدیگر دارند، دارای تمرکز شدیدی باشند.

سود سهام و ETF

اگرچه ETF ها با افزایش و کاهش قیمت سهام به سرمایه گذاران امکان سود می دهند، اما از شرکت هایی که سود سهام پرداخت می کنند نیز سود می برند. سود سهام بخشی از سود است که توسط شرکت ها برای نگهداری سهامشان به سرمایه گذاران تخصیص یا پرداخت می شود. سهامداران ETF حق دریافت نسبتی از سود، مانند بهره به دست آمده یا سود سهام پرداختی را دارند، و ممکن است در صورت انحلال صندوق، ارزش باقیمانده دریافت کنند.

ETF ها و مالیات ها

یک ETF نسبت به صندوق سرمایه گذاری مشترک از نظر مالیاتی کارآمدتر است زیرا اکثر خرید و فروش ها از طریق بورس صورت می گیرد و حامی ETF نیازی به بازخرید سهام ندارد هر بار که سرمایه گذار مایل به فروش یا انتشار سهام جدید هر بار که سرمایه گذار می خواهد خرید کند.

بازخرید سهام یک صندوق می‌تواند موجب بدهی مالیاتی شود، بنابراین فهرست کردن سهام در بورس می‌تواند هزینه‌های مالیاتی را کاهش دهد. در مورد صندوق سرمایه گذاری مشترک، هر بار که سرمایه گذار سهام خود را می فروشد، آن را به صندوق باز می فروشد و متحمل مالیاتی می شود که باید توسط سهامداران صندوق پرداخت شود.

تاثیر ETF در بازار

از آنجایی که ETF ها به طور فزاینده ای در بین سرمایه گذاران محبوب شده اند، بسیاری از صندوق های جدید ایجاد شده اند که منجر به حجم معاملات پایین برای برخی از آنها می شود. نتیجه می تواند منجر به این شود که سرمایه گذاران نتوانند به راحتی سهام یک ETF با حجم پایین را بخرند و بفروشند.

نگرانی هایی در مورد تأثیر ETF ها در بازار و اینکه آیا تقاضا برای این وجوه می تواند ارزش سهام را افزایش دهد و حباب های شکننده ایجاد کند، ظاهر شده است. برخی از ETFها بر مدل‌های سبد سهام تکیه می‌کنند که در شرایط مختلف بازار آزمایش نشده است و می‌تواند منجر به جریان‌های ورودی و خروجی شدید از صندوق‌ها شود که تأثیر منفی بر ثبات بازار دارد.

از زمان بحران مالی، ETF ها نقش مهمی در سقوط ناگهانی و بی ثباتی بازار ایفا کرده اند. مشکلات مربوط به ETFها عوامل مهمی در سقوط فلش و افت بازار در می 2010، آگوست 2015 و فوریه 2018 بودند.

ایجاد و بازخرید ETF

عرضه سهام ETF از طریق مکانیزمی به نام ایجاد و بازخرید تنظیم می شود که شامل سرمایه گذاران تخصصی بزرگ به نام شرکت کنندگان مجاز (APs) می شود.

ایجاد ETF

هنگامی که یک ETF می خواهد سهام اضافی منتشر کند، AP سهام سهام را از شاخص خریداری می کند – مانند S&P 500 که توسط صندوق ردیابی می شود – و آنها را به ETF برای سهام جدید ETF با ارزش برابر می فروشد یا مبادله می کند. به نوبه خود، AP سهام ETF را در بازار برای کسب سود می فروشد. هنگامی که یک AP سهام را به حامی ETF در ازای سهام در ETF می فروشد، بلوک سهام مورد استفاده در معامله، واحد ایجاد نامیده می شود.

ایجاد زمانی که سهام با قیمت ممتاز معامله می شود

یک ETF را تصور کنید که در سهام S&P 500 سرمایه گذاری می کند و قیمت سهام آن در پایان بازار 101 دلار است. اگر ارزش سهامی که ETF در اختیار دارد فقط 100 دلار به ازای هر سهم ارزش داشت، پس قیمت 101 دلاری صندوق با قیمتی بالاتر از ارزش خالص دارایی صندوق (NAV) معامله می‌شود. NAV یک مکانیسم حسابداری است که ارزش کلی دارایی ها یا سهام در یک ETF را تعیین می کند.

یک AP انگیزه ای برای بازگرداندن قیمت سهام ETF به تعادل با NAV صندوق دارد. برای انجام این کار، AP سهام سهامی را که ETF می‌خواهد در پرتفوی خود نگه دارد، از بازار می‌خرد و در ازای سهام ETF به صندوق می‌فروشد.

در این مثال، AP در حال خرید سهام در بازار آزاد به ارزش 100 دلار به ازای هر سهم است اما سهام ETF را که در بازار آزاد معامله می‌شوند به قیمت 101 دلار در هر سهم دریافت می‌کند. این فرآیند ایجاد نامیده می شود و باعث افزایش تعداد سهام ETF در بازار می شود. اگر همه چیز ثابت بماند، افزایش تعداد سهام موجود در بازار باعث کاهش قیمت ETF و مطابقت سهام با NAV صندوق خواهد شد.

بازخرید ETF

ETF Redemption در مقابل، یک AP نیز سهام ETF را در بازار آزاد خریداری می کند. سپس AP این سهام را در ازای سهام تک تک سهام که AP می تواند در بازار آزاد بفروشد، به حامی ETF می فروشد. در نتیجه، تعداد سهام ETF از طریق فرآیندی به نام بازخرید کاهش می یابد.

مقدار فعالیت بازخرید و ایجاد تابعی از تقاضا در بازار است و اینکه آیا ETF با تخفیف یا حق بیمه به ارزش دارایی های صندوق معامله می کند.

بازخرید زمانی که سهام با تخفیف معامله می شود

یک ETF را تصور کنید که سهام راسل 2000 را در شاخص سهام کوچک نگه می دارد و در حال حاضر با قیمت 99 دلار به ازای هر سهم معامله می شود. اگر ارزش سهامی که ETF در صندوق نگهداری می کند 100 دلار به ازای هر سهم باشد، ETF با تخفیف نسبت به NAV خود معامله می کند.

برای بازگرداندن قیمت سهام ETF به NAV خود، یک AP سهام ETF را در بازار آزاد خریداری می کند و آنها را در ازای سهام سبد سهام پایه به ETF می فروشد. در این مثال، AP می تواند در ازای سهام ETF که به قیمت 99 دلار خریداری کرده است، مالکیت 100 دلار سهام را خریداری کند. این فرآیند بازخرید نامیده می شود و عرضه سهام ETF در بازار را کاهش می دهد. هنگامی که عرضه سهام ETF کاهش می یابد، قیمت باید افزایش یابد و به NAV خود نزدیک شود.

تفاوت ETF ها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و سهام

مقایسه ویژگی‌های ETF، صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل و سهام می‌تواند چالشی در دنیایی از هزینه‌ها و سیاست‌های کارگزاری در حال تغییر باشد. اکثر سهام، ETF ها و صندوق های سرمایه گذاری مشترک را می توان بدون کمیسیون خرید و فروش کرد. وجوه و صندوق های ETF به دلیل هزینه های مدیریتی که اکثر آنها دارند با سهام تفاوت دارند، اگرچه سال هاست که روند کاهشی داشته اند. به طور کلی، ETF ها نسبت به صندوق های سرمایه گذاری مشترک دارای کارمزد متوسط کمتری هستند.

ارزیابی ETF ها

فضای ETF در سال‌های اخیر با سرعت فوق‌العاده‌ای رشد کرده است و در سال 2022 به 10 تریلیون دلار دارایی سرمایه‌گذاری شده رسیده است. افزایش چشمگیر گزینه‌های موجود برای سرمایه‌گذاران ETF، فرآیند ارزیابی وجوهی را که ممکن است برای شما بهترین باشد، پیچیده کرده است. در زیر چند نکته وجود دارد که ممکن است بخواهید هنگام مقایسه ETF ها در نظر داشته باشید.

مخارج

نسبت هزینه یک ETF نشان می دهد که شما چقدر برای عملیات و مدیریت صندوق پرداخت خواهید کرد. اگرچه صندوق‌های غیرفعال نسبت به ETF‌های فعالانه مدیریت شده نسبت هزینه‌های کمتری دارند، اما هنوز طیف وسیعی از نسبت‌های هزینه حتی در این دسته‌ها وجود دارد. مقایسه نسبت های هزینه یک ملاحظات کلیدی در پتانسیل سرمایه گذاری کلی یک ETF است.

تنوع بخشی

تقریباً همه ETFها مزایای متنوعی را نسبت به خرید سهام فردی ارائه می دهند. با این حال، برخی از ETF ها بسیار متمرکز هستند – چه از نظر تعداد اوراق بهاداری که نگهداری می کنند و چه در وزن آن اوراق. به عنوان مثال، صندوقی که نیمی از دارایی های خود را در دو یا سه موقعیت متمرکز می کند، ممکن است تنوع کمتری نسبت به صندوقی با ترکیبات کل پرتفوی کمتر اما توزیع دارایی گسترده تر داشته باشد.

نقدینگی

ETF هایی با AUM بسیار پایین یا میانگین معاملات روزانه پایین، به دلیل موانع نقدینگی، هزینه های معاملاتی بالاتری را متحمل می شوند. این عامل مهمی است که باید هنگام مقایسه وجوهی که ممکن است از نظر استراتژی یا محتوای پورتفولیو مشابه باشند در نظر گرفت.

در انتها

وجوه قابل معامله در بورس یک راه مقرون به صرفه برای قرار گرفتن در معرض سبد وسیعی از اوراق بهادار با بودجه محدود است. شما می توانید یک نمونه کار بسازید که دارای یک، چند یا فقط ETF باشد. به جای خرید سهام فردی، سرمایه گذار می تواند به سادگی سهام صندوقی را خریداری کند که بخش نماینده ای از بازار گسترده تر را هدف قرار می دهد. با این حال، برخی از هزینه های اضافی وجود دارد که باید هنگام سرمایه گذاری در ETF در نظر داشت.