میانگین محدوده واقعی یا همان Average True Range (ATR) یک اندیکاتور تحلیل تکنیکال است که توسط تکنسین بازار جی. ولز وایلدر جونیور در کتاب مفاهیم جدید در سیستم‌های معاملاتی تکنیکال معرفی شده است که نوسانات بازار را با تجزیه کل محدوده قیمت یک نماد برای آن دوره اندازه‌گیری می‌کند.

اندیکاتور میانگین محدوده واقعی در بازه‌ی زمانی ۱۴ روزه، برای محاسبه و ارائه نوسانات تخمینی قیمت در محدوده‌های مختلف برای تعیین میانگین استفاده می‌شود. معامله‌گران می‌توانند از دوره‌های کوتاه‌تر از ۱۴ روز برای تولید سیگنال‌های معاملاتی بیشتر استفاده کنند، در حالی که دوره‌های طولانی‌تر احتمال بیشتری برای تولید سیگنال‌های معاملاتی کمتری دارند.

نکات کلیدی:

• میانگین محدوده واقعی (ATR) یک شاخص نوسانات بازار است که در تحلیل تکنیکال استفاده می شود.
• این اندیکاتور معمولاً از میانگین متحرک ساده 14 روزه یک سری از شاخص های دامنه واقعی به دست می آید.
• ATR در ابتدا برای استفاده در بازارهای کالا ایجاد شد، اما از آن زمان به بعد برای همه نمادها و بازارها استفاده میشود.
• ATR به معامله‌گران میانگین نوسان قیمت ها در یک معامله در یک دوره مشخص نشان را می دهد.

ATR به ما چه می گوید؟

وایلدر در ابتدا ATR را برای کالاها توسعه داد، اگرچه این اندیکاتور می‌تواند برای سهام و شاخص‌ها نیز استفاده شود. به زبان ساده، سهامی که سطح بالایی از نوسان را تجربه می‌کند، ATR بالاتری دارد و ATR پایین‌تر نشان‌دهنده نوسان کمتری برای دوره مورد ارزیابی است.

ATR ممکن است توسط تکنیکالیست های بازار برای ورود و خروج معاملات استفاده شود و ابزار مفیدی برای افزودن به یک سیستم معاملاتی است. این اندیکاتور به معامله گران کمک کرد تا با استفاده از محاسبات ساده، نوسانات روزانه یک نماد را با دقت بیشتری اندازه گیری کنند. لازم به ذکر است که این اندیکاتور جهت قیمت را نشان نمی دهد. بلکه، در درجه اول برای اندازه گیری نوسانات ناشی از شکاف ها و محدود کردن حرکت های بالا یا پایین استفاده می شود. محاسبه ATR نسبتاً ساده است و فقط به داده های گذشته قیمت نیاز دارد.

کاربردهای دیگر

ATR معمولاً به عنوان یک روش برای خروج از معامله نیز استفاده می شود. یکی از این تکنیک های محبوب خروج به عنوان “خروج لوستر – chandelier exit” شناخته می شود و توسط چاک لوبو ساخته شده است. خروج لوستر یک منطقه خروج پلکانی (trailing stop) را در زیر بالاترین ارتفاعی که قیمت از زمانی که وارد معامله شده اید قرار می دهد. فاصله بین بالاترین ارتفاع و سطح استاپ به صورت چند برابر ضرب در ATR تعریف می شود.

به عبارت دیگر؛ برای پیدا کردن منطقه خروج مناسب در نمادها به ویژه آنهایی که نوسانات بالایی دارند مانند طلا، ابتدا محل خروج را طبق استراتژی خود پیدا کرده سپس عددی که ATR به شما نمایش میدهد را به منطقه خروج خود (Stop Loss) اضافه کنید. منطقه جدید جای مناسب تری برای خروج از معاملات در بازارهای پرنوسان است.

همچنین این اندیکاتور می تواند به معامله گر نشان دهد که از چه حجمی برای معاملات استفاده کند. البته میزان حجم برای ورود به هر معامله باید بر اساس شرایط روانی معامله گر، میزان ریسک پذیری و از همه مهم تر بالانس حساب معاملاتی، محاسبه شود. بنابراین فقط داده های ATR برای انتخاب حجم کافی نیستند.

محدودیت های اندیکاتور ATR

دو محدودیت اصلی برای استفاده از اندیکاتور ATR وجود دارد.

اولین مورد این است که ATR یک معیار ذهنی است، به این معنی که قابل تفسیر است. هیچ یک از مقادیر ATR به طور قطعی به شما نمی گوید که روند در شرف معکوس شدن است یا خیر. درعوض، داده های ATR همیشه باید با داده های قبلی مقایسه شوند تا احساس قوت یا ضعف یک روند داشته باشید.

دومین مورد اینکه، ATR فقط نوسانات را اندازه گیری می کند نه جهت قیمت را. این موضوع گاهی اوقات می تواند منجر به سیگنال های متفاوتی شود، به ویژه زمانی که بازارها در حال تجربه چرخش هستند یا زمانی که روندها در نقاط عطف خود هستند. به عنوان مثال، افزایش ناگهانی ATR به دنبال یک حرکت بزرگ در مخالفت با روند غالب ممکن است برخی از معامله گران را وادار کند که فکر کنند ATR روند قدیمی را تأیید می کند. هرچند، این وضعیت، موردنظر نیست.